Το γραφικό χωριό της Αφύτου, με τα πλακόστρωτα στενά και τα πετρόκτιστα σπίτια του, αποτελεί έναν από τους πιο αξιόλογους παραδοσιακούς οικισμούς της Χαλκιδικής. Κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια, και χάρη στη φυσική οχυρή θέση του και τα άφθονα νερά του κατάφερε να μη σβήσει ποτέ ως οικισμός. Καταστράφηκε από το Φίλιππο το 348 π.Χ. αλλά σύντομα επανοικίστηκε. Στα Ρωμαϊκά χρόνια και στη συνέχεια άκμαζε ιδιαίτερα. Το 1821 καταστράφηκε από τους Τούρκους και άρχισε να ξανακτίζεται μετά το 1827. Σημαντικά κτίσματα από πωρόλιθο της περιοχής είναι ο ναός του Αγ. Δημητρίου (1858) στο κέντρο του χωριού και οι οικίες Γαλάνη, Κατσάνη, Παπαβασιλείου. Το αρχαίο λατομείο του Μουδουνού βρίσκεται στα ανατολικά όρια του οικισμού, όπου διακρίνονται οι τομές στους βράχους για την εξαγωγή μεγάλων ορθογώνιων όγκων.