Παλιούρι

Η ονομασία του σημερινού χωριού οφείλεται στα παλιούρια, αγκαθωτούς θάμνους, που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την περίφραξη των σπιτιών. Στην περιοχή του σημερινού χωριού, πιστεύεται ότι υπήρχε αρχαία πόλη, με το όνομα Θέραμβος, την οποία αναφέρει ο Ηρόδοτος. Ο ίδιος συγγραφέας σημειώνει ότι η πόλη στρατολογήθηκε βίαια από τον Ξέρξη και ίσως γι’ αυτό δεν αναφέρεται σε μετέπειτα συγγραφείς. Στη χερσόνησο και στον όρμο του Αγίου Νικολάου έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα, που πιστοποιούν την ύπαρξη της πόλης. Οι κάτοικοι του Παλιουρίου συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821. Σπουδαίος αγωνιστής της επανάστασης του 1821 ήταν ο ιερέας Νικόλαος Τριανταφύλλου. Τον Ιούνιο του 1918, με Βασιλικό Διάταγμα, παραδόθηκε στο Παλιούρι και ο οικισμός “Χρούσω”. Νοτιοανατολικά του χωριού, στο τέλος του Τορωναίου κόλπου και έξι χλμ προς το ακρωτήρι Κάνιστρο, βρίσκεται ο οικισμός Ξυνά και δύο χιλιόμετρα μετά, συναντά κανείς τον οικισμό Άγιος Νικόλαος Κανίστρου με τους δύο γραφικούς κολπίσκους και τον φυσικό όρμο που βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η μελισσοκομία, οι τουριστικές επιχειρήσεις (ειδικά στους γύρω οικισμούς) και η ελαιοκομία. Επίσης, το Παλιούρι είναι ένας από τους καλύτερους και πιο φημισμένους ψαρότοπους της Χαλκιδικής. Ένα από τα ιδανικότερα, μεταξύ άλλων, σημεία για ψάρεμα, είναι το λιμανάκι του Αγίου Νικολάου.